राईझुमा,
आदिम इतिहास बोकेर उर्लिरहेको
म कर्णाली !
मुटुभरी फुलेको मायाको मखमली रंग सङ्गालेर
मटेरा छुँदै उडेको
बादलको सेतो थुँगामा
स्मृतीका अनगिन्ती छालहरु उन्दै
तिमीलाई पत्र कोरिरहेको छु ।
घण्टाघरको छाँयामा लुकेको सहरमा
अस्थित्वको तिलाञ्जली दिँदै
सपना बेचिरहेकी राईझुमा,
तिम्रो त्यो गह्रौं शहर भन्दा
धेरै माईल टाढा
तिमीले छाडेका पदचापहरु सङ्गाल्दै
जुम्लाको उडान भर्दै छु ।
तिमीले त बिर्सियौ होला
शहरको तिरमिराउँदो उज्यालोमा
गाउँको मधुरो टुकी
बिर्सियौ होला हामीले यी फाँटभरि
रोपेका मायाका बेर्नाहरु
हो म तिमीले छाडेका
सम्झनाको गह्रौं ढाकर बोकेर
अनन्तः यात्रामा निस्केको छु ।
राईझुमा,
छाती भरि मायाँको मलिलो माटो फिँजाएर
तिमीलाई फुलाउने
म कटासे,
सिमलका छायाँभरी असरल्ल छरिएका
तिम्रो अधरका टुक्राहरु
निक्कै जतनसाथ सङ्गालेर राखेको छु ।
सपनाको बेलुन चढेर तिमी
एकाएक टाढिएपछि
म पनि रित्तो–रित्तो भएको छु
म पनि निरस–निरस भएको छु
त्यसैले त गुञ्जदैनन् आजकाल
गाउँ घरमा देउडा ।
राईझुमा,
तिमी गाउँ फर्कु
आजकाल शहर बौलाएको छ
आधुनिकताको पारदर्शी कट्टु लगाएर
संस्कृति पाईतालाले मिच्ने ठाउँमा
तिम्रो सपना कहिल्यै फुल्ने छैन
राजनीतिको तरबारले
अक्षरको टाउको काट्ने शहरमा
अंह तिम्रो आकांक्षा जिउँदो रहन पाउने छैन
त्यसैले फर्क राईझुमा,
तिम्रो सपनाको अन्तरिक्षमा
यतैबाट स्वच्छ उडान भरौंला
र टिपौंला आकाशभरि फुलेका फूलहरु ।
राईझुमा,
कर्णालीको बगरमा
तिमी सङ्गै बालुवाको घर बनाउने
म राममान थारु ।
सँग सँगै बोकेर हिंडिरहेछु
स्मृतीका अनन्तः पहाडहरु
यी गोरेटाहरु अझै उस्तै छन्
यी फाँटका थिएटरहरु
जहाँ तिमी र म बेहुला–बेहुली बनेका थियौं
मैले तिमीलाई लगाई दिएको माटोको सिंदुर
र तिमीले
सारङ्गीको तारजस्तै मेरा औंलाहरुमा
लगाईदिएको सिरुपाते औंठी अनि
गलामा सुनाखरी माला
पहाडबाट झरेको आसुँले
अझ ताजा बनाउँदैछ ।
राईझुमा, आज फेरी तिम्रो यादमा
यी मेरा आँखाहरु
फाँटभरी तिमीलाई खोजिरहेछन् ।
साँच्चै राईझुमा,
तिमी गाउँ फर्क
तिम्रो स्वागतको खातिर
मायाको जलघडा बोकेर
म कुरीरहेको हुनेछु ।
०००
खबरज्योति डट कमका लागि
प्रवन्ध निर्देशक : विदुर गिरी
प्रधान सम्पादक : युवराज गिरी
प्रतिक्रिया दिनुहोस