कविता : इतिहास बाँच्छ

२०७४ कार्तिक २४, शुक्रबार मा प्रकाशित ७ साल अघि

• केशव नेपाल

पल पल बाँच्छ इतिहास
इतिहास बचाउनुनै ठूलो हो
जहाँ बीरता उदाउँछ–
त्यहाँ स्वीकार्छ मृत्यु लाई ।

आफू आफ्नो परिवार भन्दा
देश ठूलो ठान्छ
र आँगनमा सजाउछ पीडाका पूmल
अनि हृदयमा सजाउछ
देशको मानचित्र
दुःखका धमिला कोपिलाहरुसँग
लुकामारी खेल्दै
देशभक्तिको आरधना गर्दछ ।

बीरताको आधी उठाउछ
आन्दोलनको मसाल बाल्दछ
र जीवनलाई निराश चौतारीमा होईन
बलिदानिको उच्च मूल्यमा
हाँसीहाँसी चढाउँछ ।

पल पल बाँच्छ इतिहास
इतिहास बचाउनुनै ठूलो हो
जहाँ बीरता उदाउँछ–
त्यहाँ स्वीकार्छ मृत्यु लाई ।
त्यसैले पलपल बाँच्छ इतिहास
शरीरमा अनगिन्ती घाउ बोकेर
शत्रुहरुलाई पराजित गर्दै
बिजय पथमा लम्कन्छ ।

आशेहरुको मुहारमा
एक पटक थुक्दै
बीरतासाथ मृत्यु स्वीकार्छ
पलपल बाँच्छ इतिहास
विश्व मानचित्रमा देश खोज्छ
मध्य रातमा बर्बराउँछ ।
हाँस्दै देशको नक्सा
कोर्नलाई जुर्मुराउछ
र त, पल पल बाँच्छ इतिहास
इतिहास बचाउनुनै ठूलो हो
जहाँ बीरता उदाउँछ–
त्यहाँ स्वीकार छ मृत्युलाई ।